Auteur: M. Christina Butler
Uitgeverij: Veltman
Illustrator: Tina Macnaughton
Jaar: 2012
Doelgroep: 1ste, 2dekleuter
Korte omschrijving:
Egeltje zag sterren vallen uit de lucht, en ging meteen zijn vriendjes
gaan halen om samen naar de vallende sterren te kijken.
Toen ze allemaal samen waren zei Das dat het mooier ging zijn als ze
vanaf de heuvel naar de vallende sterren keken, dus gingen ze met zijn allen
naar de heuvel.
Plots juist voor ze bij de heuvel waren, vielen ze door een gat in de
grond, samen zochten ze een uitgang.
Door samen te werken hebben ze een uitgang gevonden en konden ze samen
genieten van de vallende sterren op de heuvel.
1. Vorm
De kaft is stevig
en hard.
Op de voorkant
staat een prent van egel die naar de vallende sterren kijkt, daar heeft hij een
muts op en als je er over wrijft voelt die zacht aan. (In het verhaal zelf
draagt egel nergens een muts. Persoonlijk vind ik dat die mets dan wel moet
terugkomen in het verhaal zelf.)
Als je in het boek
bladert vind je op iedere bladzijde de vallende sterren. De tekenaar heeft die
vallende sterren zo laten maken dat ze licht geven in het donker.
De prenten en
personages zijn niet omrand. Ze ‘lopen’ door, zij maakt eigenlijk gewoon
onderscheidt door met kleurcontrasten te werken.
De illustrator
heeft wel veel details in de prenten terug, wel geen details waar de kinderen
op letten. Vb. de wortels van bomen/planten die door de aarde lopen.)
2. Inhoud
Er meer dan 1
hoofdpersonage maar Egel spreekt het meest in het boek.
Je vindt niet echt
typische karakters in de figuren terug en ook geen tegenstellingen.
Het verhaal is
bedoeld om aan te tonen wat vriendschap is, maar ik vind dat het verhaal geen
duidelijke link heeft met vriendschap.
Het is vooral een
ontspannend verhaal, dat je zowel aan vriendschap kan linken, als aan dieren en
ook aan de ruimte (met de vallende sterren).
Het boek geeft
geen verassend eind maar misschien wel een verassende wending, met dat ze plots
in dat hol zijn gevallen.
Er zit wel een
opbouw in het verhaal, maar als je de tittel leest zou je echt denken dat het
over die vallende sterren gaat en dat er daar iets mee zou gebeuren,
uiteindelijk is dat niet zo.
Het verhaal heeft
een eenvoudige taal, is dus aangepast aan het niveau van de kleuters.
Er zit geen
herhaling in het verhaal, er gebeurd telkens iets anders, dus er is geen
herhaling van woordenschat.
Ze gaan niet diep
in op een bepaalde situatie, dus ook geen moeilijke woordenschat.
Er zijn niet veel
dialogen.
Taalgebruik is
alledaags, en er zitten geen onbekende woorden in.
Score: 7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten